Müstehcen pozlar ve içerikleriyle sürekli gündeme gelen Onlyfans fenomeni Merve Taşkın'ın bu kez şiddet paylaşımlarıyla sosyal medyayı salladı.
Müstehcen pozlar ve içerikleriyle sürekli gündeme gelen Onlyfans fenomeni Merve Taşkın'ın bu kez şiddet paylaşımlarıyla sosyal medyayı salladı.
Onlyfans fenomeni Merve Taşkın sevgilisinden şiddet gördüğünü Instagram hesabından uzun uzun yazı ve fotoğraflarla paylaştı.
Tam 1 yil once bugun 10 aylik bir iliskimin yaklasik 7-8 ayinda siddet gordugum ve her gecen gun bunun dozajinin arttigi bir iliskiye basladim. 3 ay once ise bitti. Oncelikle bana acimaniz ya da acitasyon yapmaniz icin paylasmiyorum bunlari.
3 ay once degil de neden simdi paylasiyorsun sorusuna cevabim ise o zaman guclu bir merve yoktu. Belki soyle yorumlar gelecekti ‘sen siddeti hakediyorsun, iyi olmus’ ben bu cumleyi o zaman kaldirabilecek bir psikolojide degildim.
Paylasmaktan da kactim, galerime girip bu fotograflara bakmaktan da, konusmaktan da kactim. Yasadiklarimi kendi icimde bastirdim ve yok saydim olmamis gibi.
Ama er gec maalesef bastirilan duygular ortaya cikiyor gorunur olmak icin. Ben de kendimi daha guclu hissettigim bir zaman dilimine kadar bastirabildigim kadar bastirdim.
Taa ki bugune kadarx
Ilk zamanlar siddet daha hafifti belki kabul edilebilirdi ama sonralari yavas yavas tehlikeli noktalara gelmeye basladi.
Bir sekilde bunun bana yapilmasini kabul ediyordum. Her defasinda affediyordum cunku kendi icimde benim sorunlu oldugumu ve bunlarin benim yuzumden oldugunu ve belki de hakettigimi dusunuyordum.
Ki ‘O’ da bana bunlari hakettigimi hatta daha fazlasini hakettigimi soyluyordu. Benimki sevgiye muhtaclik ve bagimlilikti. En ufak bir sevgi kirintisina bile kabuldum.
Onunki ise inanin neydi bilmiyorum cunku bu ask ya da sevgi olamaz. Sevdigin bir insani dovemezsin siddet uyguluyorsan da sevemezsin.. Ozdegerimi, oz saygimi fazlasiyla kaybettim.
Kendime bunlarin yapilmasini kabul ediyorsam kendimi ne kadar seviyor olabilirdim ki? Kendimi sevmiyorken bir baskasi beni nasil sevebilirdi?
O kadar tehlikeli raddelere gelmisti ki siddet olmedigim icin ya da sakat kalmadigim icin sukrediyorum. Kafami, kulagimi, burnumu yumrukluyor, karnima, cinsel organima tekme atiyordu.
Bazen ise beni oldurmekle ya da sakat birakmakla tehdit ediyordu. Belki ofkeden tehdit ediyordu ama isteyerek bile olmasa doverken yanlisikla elinde olebilirdim cunku fazlasiyla tehlikeli yerlerime vuruyordu.
Parmagim disinda kalici bir hasar kalmadi. Parmagimda baglar neredeyse kopuyormus eger kopsaymis ameliyat olmak zorunda kalirmisim ama kopmadi ve doktor 1 yil icinde iyilesecegimi Ara ara siddet anlari aklima geliyor, geldigi an dusunceyi degistirmeye calisiyorum cunku kabul ettiklerimle yuzlesmek istemiyorum. Aglamak istemiyorum.
Kendimi cok degersiz, onemsiz belki de olmesi gereken biri olarak goruyordum. Hayatin bir anlami kalmamisti benim icin. Tek anlamim bana siddet uygulasa bile beni birakamayan kisiydi. Bunlari yasamamiza ragmen beni birakamiyorsa beni seviyordur diyordum.
Aldatmiyordu, hep yanimdaydi, yanlis bir sey yapmiyordu gerisi onemli degildi. Bu devirde baska bu kadar seven ve sadik olan insan nasil bulacaktim bir daha degil mi? O yuzden siddeti bir sekilde icimde normallestirerek kabul ediyordum. Simdi ise kendime yasattiklarimla yuzlesmeye hazirim.
Evet bunlari ben kabul ettim cunku icimde kendimi degersiz gordugum bir nokta vardi. Belki de cocukken dogru iliski nedir’i bilmedigim icin ve babasiz buyudugum icin yanlis iliskiler kuruyorum. Bilemiyorum. Tek bildigim biz kadinlar bunu kendimize yapmamaliyiz.
Eminim ki su an bircok kadin siddet gormesine ragmen sevgililerini ya da eslerini birakamiyor. Belki yalnizliktan korkuyor, belki tehditlerden ya da aile baskisindan. Ya da kadin ‘o’ erkegi sevdigini saniyor. Bagimli ve kendisini degersizlestiren erkegi birakamiyor.
Sizi cok iyi anliyorum. Olmuyor.. Cok kez birakmayi deneyip basaramamistim. Bir turlu birakamiyordum, bunlarin yanlis oldugunu biliyordum, gercek askin bu olmadigini biliyordum ama birakamiyordum.
Uyusturucu bagimliligi gibi bir seydi. Bir dongude kapana kisilmistim. Ben bu postu ayni seyi yasayip kapana kisilan kadinlar icin paylasiyorum. Yalniz degilsiniz, evet belki zor olacak ama bir gun icinizde o birakma gucunu bulup biraktan sonra yavasta olsa iyileseceksiniz.
Hicbir sey her gun siddet gormenizden, gormemden daha kotu olamaz. Bu yasadigimin travmanmin acimin gorunur olmasini istedim sadece. Cunku gorunur olursa ben de kacamayacagim yuzlesmek zorunda kalacagim.
Bu surecte beni kurtarmaya calisan ama ben istemedigim icin kurtaramayan ama her zaman benim eski hayatima geri donmemi bekleyen ve donunce de bana destek olan tum arkadaslarima tesekkur ederim ???? Her sey benim secimimdi ve secimlerimin sonuclarini yasadim.