Her aşama, sporcu için ayrıntılı bir ilerleme sağladığını unutmamalıyız.
Antrenör gelişimsel ve ilerleyici bir model unsuru ortaya çıkarmalıdır.
Sporcunun, kendisini her zaman geliştirmesinin en büyük hedef olduğunu antrenör sporcusuna aşılaması gerekir.
Antrenör veliler ile her zaman iletişim halinde olması gerekip sporcularının dışarıdaki faaliyetlerini ve durumunu da yakından takip etmelidir.
Büyümekte olan çocuk organizmasının sınırlı yapıda özellikleri olduğunu göz ardı etmemek gerekir. Gelişim çağındaki bir çocuğa yanlış tavır ve iletişim eksikliği ile antrenman sırasında ise ağır yüklerle karşılaşması gibi durumlar çocukta travmatik olaylara sebebiyet verebilir.
Gelişmekte olan bir çocuğun minyatür bir yetişkin olmadığını veya benzemediğini, onun mental düzeyinin yalnız niceliksel yönden değil niteliksel olarak da farklılık gösterdiğini unutmamak gerekir.
Antrenör gelişmekte olan sporcuları için antrenman planlamasında daima uzun süreli hedefler göz önünde bulundurması gerekir. Günlük başarıya yönelik hedefler uzun süreli hedeflerden sapma riski taşıyabilir.
Yetiştirilmekte olan bir sporcu için belirli bir aşamaya geldiğinde yarışmalara katılma dönemi başlar. Bu dönem bazı sporcular için sıkıntılı bir süreç oluşturabilir. Sebeplerini incelediğimizde heyecan, kaygı, korku vs. gibi durumlar ön plandadır. Fakat yarışma sırasında sporcu ailesinden, antrenöründen, spor psikoloğundan ayrı ve onlardan uzakta bir şekilde faaliyetini sürdürecektir. Bu kısımda yapılması gereken en önemli şey ise antrenörün sporcusuna bilgisini, becerisini, antrenmanda kazandıklarını, kişiliğini, tekniğini ortaya koyup başarılı olmaya çalışmasını, olmasa bile önemli olmadığını daha sonra başarabilecek kapasiteye sahip olduğunu aşılaması gerekir.
Yüzmeye ilk başlangıç kısmına kadar indiğimizde ise çocuk suyu seviyor mu sevmiyor mu, suya yeterliliği ve uyumu nasıl ailenin çocuğa ve spora yaklaşımı nasıl bunları çok iyi analiz etmemiz gerekip ona göre de bir plan çizmemizde fayda var.